شهید رضا ‌نژادرضائی در سال ۱۳۳۴ش در جمع گرم و صمیمی خانواده‌ای مهربان در اسلام‌آباد غرب پا به عرصه گیتی نهاد. روزهای پاک کودکی را در دامان پرمهر مادر و زیر سایه لطف پدر بزرگوارش گذراند و با الفبای زندگی آشنا شد. رضا بعد از گذراندن دوره تحصیل در سال ۱۳۵۲ش به استخدام هوانیروز درآمد و پس از طی دوره‌های مختلف آموزشی، به دریافت درجه ستوان‌یاری نائل گشت. در سال‌های اوج‌گیری انقلاب اسلامی به صف انقلابیون پیوست. بعد از پیروزی انقلاب به شهر کرمانشاه منتقل شد و در کنار نیروهای رزمنده و جان‌برکف انقلابی و شهیدان والامقامی چون شهید شیرودی و کشوری و شهید سهیلیان به مبارزه علیه منافقین و اشرار پرداخت. با شروع جنگ تحمیلی، عاشقانه ندای "هل من ناصر ینصرنی" حسین زمان خمینی کبیر (ره) را لبیک گفت و راهی جبهه‌های نبرد حق علیه باطل شد. حماسه‌های دلاورانه او در کنار هم‌رزمانش برای جلوگیری از سقوط پایگاه هوایی ابوذر از یاد‌ها نمی‌رود. رضا مدتی نیز برای خدمت به عشایر محروم کشور تحت ‌عنوان بسیج عشایری و نیروی پیاده عازم این مناطق شد. سرانجام روح عاشقش قفس تنگ تن را شکست و زمانی‌که پیروزمندانه از انجام مأموریت آبان‌ماه سال ۱۳۶۰ش بازگشت، بدون لحظه‌ای درنگ و با اصرار زیاد مأموریت جدیدی پذیرفت و عازم گیلانغرب شد تا در روز چهارم آبان‌ماه سال ۱۳۶۰ هجری شمسی در سن بیست و شش سالگی در پروازی سرخ به سوی بی‌‌نهایت پر گشاید. پیکر مطهرش را از منطقه سرپل ذهاب به روستای دله‌چوب عیای اسلام‌آباد انتقال داده و به خاک سپردند.